Op de afgesproken tijd toetert mijn goede vriend Babis vanuit zijn auto, zodat we samen naar de (super)markt kunnen gaan. Leuk om hem weer te zien. En altijd gezellig.
Hij is een echte vriend die er altijd voor me is, een puur mens.
Relaxed loop ik vanuit huis naar beneden en begroet hem met 'Kaliméra. Ola kalá?'
Kletsend via google translate rijden we naar een stadje verder.
Na het winkelen in de supermarkt gaan we naar de markt.
We spreken af elkaar na het boodschappen doen weer te ontmoeten bij Babis' auto.
Mijn doel is verse vis en groentes te kopen maar eerst even een rondje neuzen.
Ik kijk mijn ogen uit. Als een blije ei wandel ik over de markt.
De blijdschap euforie voert me naar een gelukzalig moment. Wat heb ik dit gemist, de markt met haar pracht en praal, de mensen en de warme sfeer!
Je waardeert altijd meer, als het er niet meer is. Na de groentes, aardappels en verse vis gekocht te hebben, loop ik glimlachend naar de auto en zwaai vrolijk naar Babis. En terug naar 'huis' vertel ik enthousiast over mijn marktverhaal.
Na de boodschappen thuis uitgepakt te hebben bereid ik watertandend ZALMPASTA.
Mijn lunch smaakt supersonisch lekker en dat is een mooie afsluiting van deze ochtend.
